Παρασκευή 18 Ιουνίου 2010

Η μόνη ελπίδα αναστροφής της κρίσης

Δυστυχώς φθάσαμε στην ουσιαστική οικονομική και πολιτική χρεοκοπία ακολουθώντας σταθερά μια πορεία δεκαετιών που με μαθηματική ακρίβεια οδηγούσε το καράβι στην ξέρα.

Ηταν σε όλους γνωστό ότι μια χώρα δεν μπορεί επί δεκαετίες να καταναλώνει περισσότερα από όσα παράγει στηριζόμενη σε πόρους των προηγούμενων γενεών, των επόμενων (συνεχής αύξηση του δανεισμού) και της Ε.Ε.
Ηταν θέμα κοινής λογικής να κατανοήσει ο καθένας ότι αυτό το πάρτι θα τελείωνε και θα έπρεπε να πληρώσουμε τον λογαριασμό. Δυστυχώς όμως τον πληρώνουν αυτοί που δεν ήταν στο πάρτι, δηλαδή οι έντιμοι, οι άνεργοι και οι φτωχοί. Ολα αυτά όμως είναι συμπτώματα, πίσω από τα οποία υπάρχουν τα αίτια που τα δημιούργησαν. Για ποιον λόγο οι κυβερνήσεις όλων των κομμάτων δημιούργησαν αυτό το τεράστιο, απατηλό, αναποτελεσματικό και αντικοινωνικό κράτος; Για ποιον λόγο συσσωρεύθηκαν επί τόσες δεκαετίες τόσα ελλείμματα; Για ποιον λόγο για τόσες δεκαετίες μερικές εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες πλούτισαν απροκάλυπτα από αυτά τα ελλείμματα, φοροδιαφεύγοντας και αρμέγοντας το κράτος, παίρνοντας μίζες και χρήμα από παράνομες δραστηριότητες, και ζουν σήμερα προκλητικά; Για ποιον λόγο οι τεράστιοι πόροι πήγαν στην εφήμερη κατανάλωση και όχι σε παραγωγικές επενδύσεις και στην ανταγωνιστικότητα της οικονομίας;

Γιατί ήταν προτεραιότητα να ξοδευτούν δεκάδες δισ. ευρώ στους Ολυμπιακούς Αγώνες και όχι για την ανάπτυξη; Γιατί ξοδεύτηκαν τόσα δισεκατομμύρια για το ΕΣΥ, χωρίς να έχουμε υγεία; Γιατί ιδρύθηκαν σε όλη την Ελλάδα ΑΕΙ και ΤΕΙ για να μπαίνουν σχεδόν όλοι οι απόφοιτοι λυκείου, ενώ όλοι γνώριζαν ότι η ανάπτυξη της χώρας δεν θα μπορούσε να προσφέρει εργασία ούτε στους μισούς απόφοιτους; Γιατί κανείς δεν πήγε φυλακή από όσους ήταν πρωταγωνιστές στο πανηγύρι; Γιατί οι πολιτικοί και οι συνδικαλιστές και οι δημοσιογράφοι τώρα ξαφνικά ανακάλυψαν τη λάθος πορεία των τόσων δεκαετιών; Γιατί οι φωνές διανοουμένων, έντιμων και ικανών επιχειρηματιών και τεχνοκρατών ήταν αποκλεισμένες από τα ΜΜΕ; Γιατί κυριαρχούσε η αναξιοκρατία σχεδόν παντού;

Αν απαντήσουμε σε όλα αυτά και τόσα άλλα «γιατί» με κοινή λογική, θα φτάσουμε εύκολα στα πρωτογενή αίτια της οικονομικής και πολιτικής χρεοκοπίας. Πρώτα, θα συναντήσουμε το τεράστιο έλλειμμα πολιτικού πολιτισμού. Το πολιτικό σύστημα χτίστηκε, λειτούργησε και άσκησε την εξουσία στο θεμέλιο του πολιτικού αμοραλισμού και κυνισμού.

Αντί για την αξία της ακεραιότητας με την έννοια της εντιμότητας, της ειλικρίνειας, της ευθύτητας, της διαφάνειας, της συνέπειας λόγων και πράξεων, της τήρησης των υποσχέσεων, της ανάληψης των ευθυνών και της δικαιοσύνης, κυριάρχησαν οι αξίες της ανεντιμότητας, της διαπλοκής, της μίζας, της ανευθυνότητας, του ατομισμού, της πονηριάς, της αλαζονείας, της δημαγωγίας, του λαϊκισμού. Αντί για την αξία της αποτελεσματικότητας και της ανταγωνιστικότητας, κυριάρχησε η μετριότητα, ο ωχαδερφισμός, η αρπαχτή, η σπατάλη και η εφήμερη κατανάλωση. Αυτός ο πολιτικός αμοραλισμός και κυνισμός του πολιτικού συστήματος ήταν επόμενο να μεταδοθεί και στους πολίτες, αφού κριτήρια αξιολόγησης και επιλογής των πολιτικών δεν ήταν η ακεραιότητα και η συνεισφορά στο κοινό καλό και την πρόοδο της χώρας αλλά η εξυπηρέτηση των ατομικών μικροσυμφερόντων βραχυπρόθεσμα.

Δεύτερο αίτιο, σε αλληλεπίδραση με το πρώτο, ήταν η έλλειψη της φρόνησης με την έννοια του Αριστοτέλη.

Φρόνηση σημαίνει τεχνοκρατικός ορθολογισμός, με την έννοια να εφαρμόζει κανείς την τέχνη και την επιστήμη ούτως ώστε να επιτυγχάνει τα μέγιστα δυνατά αποτελέσματα με τους μικρότερους δυνατούς πόρους ή θυσίες, ταυτόχρονα με τον ηθικό ορθολογισμό, δηλαδή, με ηθικές αξίες και πολιτικό καλό και κατανέμονται δίκαια μεταξύ των πολιτών με διαφορετικά συμφέροντα. Το πολιτικό σύστημα της χώρας ούτε τεχνοκρατικό, ούτε ηθικό, ούτε πολιτικό ορθολογισμό επέδειξε, αφού παρά τους τόσους πόρους είμαστε ουραγοί σε όλα, η διαφθορά κυριάρχησε και μια μερίδα του ελληνικού λαού ευνοήθηκε προκλητικά έναντι των πολλών.

Τρίτον, η σημερινή κατάσταση έχει ως αίτιο, επίσης σε αλληλεπίδραση με τα προηγούμενα, την έλλειψη αξιοκρατίας και ικανοτήτων σε όλους όσους διαχειρίστηκαν τα κοινά, είτε σε κυβερνητικές θέσεις, είτε στην τοπική αυτοδιοίκηση, είτε σε θέσεις δημόσιων οργανισμών. Κρίσιμες θέσεις στελεχώθηκαν με ανθρώπους ημιμαθείς, ανεπάγγελτους ή με αποτυχημένες ή μέτριες καριέρες. Σε ανθρώπους που είχαν κομματικές ή άλλες διασυνδέσεις και προωθούσαν συγκεκριμένα συμφέροντα ή σε άλλους που αναδείχθηκαν λόγω οικογενειοκρατίας και πολιτικού μάρκετινγκ, χωρίς να διαθέτουν επαγγελματικές και κυρίως διοικητικές και ηγετικές ικανότητες, χαρακτήρα και αξίες. Σε ανθρώπους που βλέπουν την πολιτική ως επάγγελμα και μέσο εξουσίας, διασημότητας, πλουτισμού και life style.

Ετσι, φθάσαμε στην ουσιαστική οικονομική και πολιτική χρεοκοπία. Ετσι τα χάσαμε όλα. Χάσαμε την εθνική κυριαρχία και τη δημοκρατία, αφού τους νόμους και τις αποφάσεις τις διαμορφώνουν οι τεχνοκράτες της Ε.Ε. και του ΔΝΤ. Χάσαμε την ελπίδα να βγούμε από το τούνελ, την εθνική μας αξιοπρέπεια, αυτοπεποίθηση και υπερηφάνεια, την εμπιστοσύνη, τη σιγουριά, τη γαλήνη στη χώρα. Δυστυχώς, ακόμη δεν έχουμε δει τα χειρότερα. Κινδυνεύουμε και την εθνική μας ταυτότητα να χάσουμε, ακόμη και τα παιδιά μας, αφού για πολλά χρόνια θα αναγκάζονται να μεταναστεύουν για να δουλέψουν. Το κατεστημένο πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να αναγεννηθεί, αφού η νοοτροπία χρόνων, τα συμφέροντα και ο τρόπος σκέψης το κρατούν δεμένο στις ίδιες λογικές, πολιτικές και συμπεριφορές.

Μόνη ελπίδα για τη χώρα είναι η αναγέννησή του, με την επάνοδο στην πολιτική πολιτών που τόσα χρόνια ήταν στο περιθώριο, που πρεσβεύουν έναν διαφορετικό πολιτισμό, διαθέτουν τη βούληση και τις γνώσεις και τις ικανότητες να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν τον ολικό επαναπροσδιορισμό της χώρας, υλοποιώντας ριζικές αλλαγές στους εθνικούς στόχους και στρατηγικές, στις δομές, τα συστήματα και την εθνική κουλτούρα, εξασφαλίζοντας την αξιοκρατία, το αποτελεσματικό μάνατζμεντ και την ηγεσία παντού.

http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=172434

11 σχόλια:

  1. Ορθοτομεί την δεινή πραγματικότητα της χώρας και αναλύει με απερίγραπτη ακρίβεια τα αίτια της, τις πρωτογενείς, τις κρίσιμες και θεμελιώδεις αιτίες το γιατί και πώς φτάσαμε εδώ, δηλαδή να γονατίσουμε οικονομικά και πολιτικά και να χάνουμε την εθνική μας ταυτότητα, ακόμη και τα παιδιά μας.
    Αμοραλισμός και κυνισμός τα θεμέλια του νέου πολιτικού συστήματος, το οποίο κατά την άποψη μου ξεκινά από το 1973, μετά τον "εξοστρακισμό" της στρατιωτικής παρένθεσης και τον άγριο διωγμό των ανθρώπων της.
    Βαθμιαία, οι επανακάμψαντες, όπως αυτό το αντιλαμβάνομαι, χτίσανε το βασίλειο της "δημοκρατίας" με κυρίαρχες αξίες και για να τις περιγράψω δανείζομαι τους όρους του ώς άνω κειμένου και οι οποίες είναι οι αξίες, τις ανεντιμότητας, της διαπλοκής, της μίζας, της ανευθυνότητας, του ατομισμού, της πονηριάς, της αλαζονείας, της δημαγωγίας και του λαϊκισμού. Όλο το σύνολο των αρνητικών συναισθημάτων που έχει ο άνθρωπος και μόνο αυτά, χωρίς υπερβολή, βρήκαν τους καλλίτερους εκφραστές τους, στην πολιτική ¨ηγεσία¨ που ακολούθησε. Ο ωχαδερφισμός, η αρπαχτή, η σπατάλη, η εφήμερη κατανάλωση, η έλλειψη αξιοκρατίας και ικανοτήτων, η στελέχωση κρίσιμων θέσεων με ανθρώπους ημιμαθείς, ανεπάγγελτους ή με αποτυχημένες ή μέτριες καριέρες είναι ένα μικρό απάνθισμα των εργων του νέου πολτικού κόσμου της χώρας.
    Και το σημερινό αποτέλεσμα, η Ελλάδα γυμνή από πόρους, περηφάνεια και εξευτελισμένη σύρεται με την συνεναισή της στην εκχώριση εθνικής κυριαρχίας και ίσως της δημοκρατίας(;)αν αυτή ποτέ υπήρξε.
    Παρ΄όλα αυτά. Ως Άνθρωποι και Έλληνες οφείλουμε να είμαστε αισιόδοξοι. Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ ΑΞΙΩΝ αποτελεί μια ακτίδα ελπίδας και δυνατότητας οι ΑΞΙΕΣ να ξαναβρούν τον θρόνο τους στη ψυχή και τις προτεραιότητες κάθε πολίτη. Είναι ζωτικής σημασίας για όλους η επάνοδος στην πολιτική πολιτών που τόσα χρόνια ήταν στο περιθώριο, που πρεσβεύουν έναν διαφορετικό πολιτισμό, διαθέτουν τη βούληση και τις γνώσεις και τις ικανότητες να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν τον ολικό επαναπροσδιορισμό της χώρας.
    Εύχομαι καλή επιτυχία στο ΝΕΟ αυτό ΞΕΚΙΝΗΜΑ για την ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.

    θεόδωρος Γ. Καραγιαννόπουλος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κυριε Μπουραντα, τα ειπατε ολα και τα περισσοτερα τα εχει πλεον αντιληφθει και ενεστερνιστει πλεον σε πολυ μεγαλο βαθμο και η κοινωνια.
    Το δραμα ειναι οτι αυτα που ειναι διαπιστωμενα απο ολους μας οι ΑΝΙΚΑΝΟΙ ΤΗς ΕΞΟΥΣΙΑΣ εχουν το μαχαιρι και το πεπονι (πλεον νομιζουν οτι τα εχουν και τα δυο, εχουν μονο το μαχαιρι με την ανικανοτητα τους δεν εχουν πεπονια πλεον).
    εχετε δικιο λοιπον στο οτι πρεπει να βρεθει μια νεα δυναμη με ιεραρχιση αξιων και ανθρωπους που να εχουν την κοινη λογικη, προυποθετει αυτο ομως την διαρρηξη σχεσεων με το αρρωστημενο παρελθον Εξουσιας.
    Δεν ειμαι σιγουρος λοιπον οτι υπαρχει καποιος διατεθειμενος να μπει στο συστημα εξουσιας για να αλλαξει το Συστημα ή για να κονομησει και αυτος και αυτο γινεται λογω του οτι δεν τιμωρειται αυτος που δεν εκανε την δουλεια για την οποια του εδωσε ο κοσμος την εξουσια και οχι τιμωρια του τυπου να χασει την εξουσια, οχι! να πληρωσει με λεφτα που του εδωσε η κακη χρηση της εξουσιας στην κοινωνια.
    Δηλ ενα μεγαλο προβλημα ειναι η εδραιωση της εννοιας της ατιμωρησιας (με την εννοια ξαναλεω αυτη της επιστροφης των χρηματων που αφαιρεσανε απο την κοινωνια και τα βαλανε στην τσεπη τους χωρις να τα δικαιουνται)

    Καλη προσπαθεια και καλη επιτυχια στη νεα προσπαθεια

    Θωμας Γαλουκας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. θωμα θοδωρε,ειμαστε χιλιαδες μπορουμε να συμβαλουμε στην αλλαγη του πολιτικου συστηματος αν συναντηθουμε και ενωσουμε τα μυαλα,τις ψυχες και τις καρδιες.μπορουμε να πετυχουμε τηνειρηνικη ανατπροπη. δ μπουραντα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Συμφωνώ απόλυτα με τη διάγνωση των αιτίων της κατάστασης, το στόχο που δεν μπορεί να είναι άλλος από «τον ολικό επαναπροσδιορισμό της χώρας» και τη μεθοδολογία με πρώτο βήμα το «να συναντηθούμε, να κοιταχτούμε στα μάτια, να ξανασυστηθούμε και να φωνάξουμε ‘φθάνει πια, μας αξίζει ένα καινούργιο ξεκίνημα και ένα καλύτερο μέλλον για μας και τα παιδιά μας’» και δεύτερο «την επάνοδο στην πολιτική πολιτών που τόσα χρόνια ήταν στο περιθώριο, που πρεσβεύουν έναν διαφορετικό πολιτισμό, διαθέτουν τη βούληση και τις γνώσεις και τις ικανότητες».

    Φοβάμαι όμως ότι δεν είναι δυνατή η αναστροφή της κρίσης. Για να επαναλάβω ένα από τα κακόγουστα και ύπουλα κλισέ που μας έφεραν στο απερίγραπτο χάλι που βιώνουμε «το ποτάμι δε γυρίζει πίσω». Η κρίση θα πάρει το δρόμο που συστηματικά σχεδιάζουν τα παγκόσμια οικονομικά συμφέροντα και υλοποιούν εδώ και δεκαετίες με δουλοπρέπεια αλλεπάλληλες κυβερνήσεις. Ο εθνικός πλούτος που δεν έχει ήδη διασπαθιστεί θα ξεπουληθεί σε τιμές ευκαιρίας. Αυτή η πορεία δεν αναστρέφεται. Ο βαθιά διαβρωμένος απ’ τον ωχαδερφισμό και την αρπαχτή κοινωνικός ιστός δεν μπαλώνεται.

    Όλοι (άτομα, ομάδες, θεσμοί, οργανισμοί) θα χάσουμε πράγματα που θεωρούσαμε ως τώρα δεδομένα, πολλοί θα υποφέρουν, κάποιοι θα χαθούν. Είναι απλό: There are some who makes things happen and some who watch things happen, the rest just ask “what happened?”. Είναι θέμα διορατικότητας, ικανοτήτων, παιδείας αλλά πάνω απ’ όλα επιλογή του καθενός σε ποια ομάδα εντάσσεται, πότε και με ποιόν τρόπο.

    Δεν είναι μόνο η Ελλάδα, ο κόσμος ολόκληρος αλλάζει. Άλλαξε! Όσοι δεν το πάρουν απόφαση απλά εκθέτουν εαυτούς σε μεγαλύτερο κίνδυνο να παρασυρθούν από τα γεγονότα και μετά να αναρωτιούνται τι έγινε. Είναι ώρα να απαλλαγούμε από ψευδαισθήσεις όπως αυτή της δημοκρατίας, που πολύ σωστά τη συνοδεύει με ερωτηματικό σε παρένθεση ο φίλος Θεόδωρος Γ. Καραγιαννόπουλος, και της εθνικής κυριαρχίας. Τα μυθεύματα του 5ου ΠΚΧ και του 19ου αιώνα μας κρατήσανε δέσμιους όλο τον 20ο αιώνα. Δε νομίζω ότι μας χρειάζονται πλέον. Έκαναν τον κύκλο τους, εκπλήρωσαν τους σκοπούς των εποχών που τα επινόησαν και τα επαν-εφηύραν. Είναι πια καιρός να επινοήσουμε άλλες μορφές οργάνωσης και διοίκησης που θα εξυπηρετούν τις τρέχουσες και μελλοντικές ανάγκες μας

    Ίσως μάλιστα να μας εξυπηρετεί καλύτερα το να τοποθετήσουμε την όλη κατάσταση σε νέο πλαίσιο. Αν αντί για ‘κρίση’ (που υπονοεί κάτι τυχαίο και εφήμερο) την ονομάσουμε ‘τέλος εποχής’ αυτό αυτόματα μας βγάζει από τη μιζέρια και την αυτολύπηση και μας δίνει την ώθηση με σύνεση και ακεραιότητα να σχεδιάσουμε τον κόσμο που θέλουμε να αναδειχθεί από τον κουρνιαχτό της καταστροφής που μου φαίνεται αναπόφευκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κύριε Μπουραντά,

    Θα ήθελα να εκφράσω τα συγχαρητήρια μου που αντι να κάθεστε στην πολυθρόνα του Πανεππιστημιακού και να θεωρητικολογείτε, βγαίνετε μπροστά και πέρνετε θέσεις.

    Μπράβο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Aννα εχεις εξαιρετικες ιδεες.Ειμαι συγουρος οτι με τετοια ποιοτητα σκεψης,ακεραιοτητας και θελησης μπορουμε να πετυχουμε ασυλληπτα πραγματα. φιλια Δημητρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Κατ' αρχήν θα ήθελα και εγώ να σας συγχαρώ με τη σειρά μου για το ιστολόγιο που δημιουργήσατε αλλά κυρίως για την σημαντικότατη, σε αυτή την χρονική συγκυρία, πνευματική σας κίνηση που μόνο να συστρατεύσει δίπλα σας μπορεί, κάθε σκεπτόμενο και ενεργό πολίτη αυτής της χώρας.
    Προφανώς δεν θα μπορούσα να διαφωνήσω με την εύστοχη αντίληψη των αιτιών της ελληνικής κρίσης, αλλά και με τον μοναδικό τρόπο αντιμετώπισης αυτής. Θέλοντας να δώσω μία νότα αισιοδοξίας και ενθυμούμενος μία σχετική διάλεξη του κου Μπουραντά, θα έλεγα ότι ευτυχώς, νομίζω, ο βάτραχος(Ελλάδα) που σιγοβράζει στο καζάνι δεν έχει χάσει τις αισθήσεις του και ένα ισχυρό σοκ όπως αυτό της χρεωκοπίας σε όλα τα επίπεδα θα του δώσει την δύναμη να πηδήξει έξω από το καζάνι και να δημιουργήσει ένα διαφορετικό μέλλον...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Δημήτρη, εξαιρετική ή υλοποίηση της ιδέας του CLI, για να είμαι ειλικρινής το περίμενα και χαίρομαι πολύ που συμμετέχω. Είθε μέσα απ΄αυτό να γεννηθούν ιδέες-απόψεις-προτάσεις που θα μας ωθήσουν να ανταποκριθούμε στη νέα πραγματικότητα με επιτυχία. Νομίζω κι εγώ, όπως και η Άννα, ότι έχουμε να παλαίψουμε με κάτι μεγαλύτερο και ευρύτερο από τις ενδοχώριες αλλαγές νοοτροπίας, αξιών και ζωής. Το ότι "μας ήρθε ο ουρανός στο κεφάλι" στη χώρα μας, θεωρώ ότι είναι ένα κομματάκι του παγκοσμίου παζλ που δημιουργείται. Ωστόσο, ξεκινάς με μικρά βήματα από τη "γειτονιά" σου, όπως λένε οι σοφοί. Ας το ξεκινήσουμε λοιπόν, γιατί ακόμη και τα μικρά αυτά βήματα είναι τεράστια σε σημασία. Καλή δύναμη! Και συγχαρητήρια σε σένα Δημήτρη για την πρωτοβουλία - έχω την αίσθηση ότι δεν είμαστε λίγοι αυτοί που θα ακολουθήσουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ασπα,ειλικρινα χαιρομαι που ξανασυστηνομαστε μαυτο τον τροπο ισως θα επρεπε να το κανουμε πιο νωρις ,αλλα καλιο αργα παρα ποτε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Βασιλη, να ξερεις οτι αν ο βατραχος δεν συνειδητοποιησει την κατασταση και δεν κινηθει με ταχυτητα και ολη του τη δυναμη θα βρασει.οι κρισεις ειναι ευκαιρια για αλλαγες αρκει καποιοι να σχεδιασουν και να υλοποιησουν σωστα τα σωστα πραγματα

    ΑπάντησηΔιαγραφή