Μπορούμε και πρέπει ν’ αλλάξουμε πορεία. Μπορούμε και πρέπει να ξαναονειρευτούμε για μας και παιδιά μας αφού δεν έχουμε χάσει τη ψυχή και το μυαλό μας, τον ουρανό, τον ήλιο, τη θάλασσα, τις γεωπολιτική μας θέση, τις ικανότητες, την ιστορία μας. Μπορούμε να κάνουμε ένα νέο ξεκίνημα για να κτίσουμε την πατρίδα που μας αξίζει αναπτυγμένη, δυνατή, ανταγωνιστική, πρωτοπόρα και ανθρώπινη. Μια πατρίδα πρότυπο για μίμηση από αυτούς που μας λυπούνται, μας χλευάζουν και μας λοιδορούν. Μια πατρίδα πρωτοπόρα της νέας αναγέννησης σ’ ένα κόσμο που κυριαρχεί η απληστία του χρηματιστηριακού κεφαλαίου, η αποθέωση της κατανάλωσης, η συγκέντρωση του πλούτου και η καταστροφή της φύσης. Mια πατρίδα ίσων ευκαιριών, ίσων συνεισφορών, ίσων ανταμοιβών για όλους.
Η Αποστολή μας
Να συμβάλλουμε στη χρηστή και αποτελεσματική διακυβέρνηση της χώρας μέσω ενός νέου πολιτικού πολιτισμού, της ενθάρρυνσης και της υποστήριξης των πολιτών που έχουν τη θέληση και την ακεραιότητα, ώστε να κινητοποιηθούν και να συμμετέχουν στην πολιτική για να κάνουμε το ελληνικό όνειρο πραγματικότητα.
Οι Αξίες μας
Ακεραιότητα, σεβασμός στον άνθρωπο, αποτελεσματικότητα, δικαιοσύνη, ελευθερία, σεβασμός στη φύση και το κάλλος.
Στρατηγική κατεύθυνση
Η επίτευξη του ελληνικού ονείρου απαιτεί εθνικούς στόχους και στρατηγικές, ριζικές αλλαγές στους θεσμούς, στις δομές, στα συστήματα και στην εθνική κουλτούρα, καθώς και το αποτελεσματικό μάνατζμεντ, την ηγεσία και την αξιοκρατία παντού. Απαιτεί αποτελεσματικότητα, ανταγωνιστικότητα, ανάπτυξη, υγιή επιχειρηματικότητα, κοινωνική αλληλεγγύη, δικαιοσύνη και ανθρωπιά.
Ποιοι είμαστε
Άνθρωποι του πνεύματος και της δράσης, επαγγελματίες, αγρότες, τεχνοκράτες, επιστήμονες, νέοι και ηλικιωμένοι με πλούσιες εμπειρίες, γνώσεις, ικανότητες, κοινές αξίες, κοινά όνειρα και ισχυρή θέληση να συμβάλλουμε στην αναγέννηση, την ανάπτυξη, την πρόοδο και την πρωτοπορία της πατρίδας μας.
Σε ποιους δεν απευθυνόμαστε
Σ’ όσους έχουν ευθύνη για την οικονομική χρεοκοπία της χώρας και όσους θεωρούν την πολιτική ως μέσω για την ικανοποίηση ατομικών στόχων και συμφερόντων.
Σε ποιους απευθυνόμαστε
Σ’ όσους πολίτες αγωνιούν για το μέλλον της χώρας, ενστερνίζονται το όνειρο και η πορεία τους ανεξαρτήτως επαγγέλματος, στηρίχθηκαν στις δυνάμεις τους, στην ακεραιότητα και τις υπόλοιπες αξίες μας. Σε ομάδες ή οργανώσεις πολιτών με τις οποίες μπορούμε ν’ αναπτύξουμε συνεργασίες και συνέργειες για την υλοποίηση της αποστολή μας.
Τα παραπάνω αναλύονται περισσότερο στις υπόλοιπες αναρτήσεις του ιστολογίου...
Αναρτήσεις
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήασπασια,σευχαριστω πολυ ,θα χαρω να συνταξιδευσουμε στη δυσβατη αλλα γοητευτικη διαδρομη. δ μπουραντας
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπημένε μας δάσκαλε,είμαστε μαζί σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΉδη η μπλογκογειτονιά μου,γιορτάζει..!
Χαίρομαι πολύ που όλο και περσσότεροι καταλαβαίνουν την σημασία της συμμετοχής τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈρχομαι από την 50fm που μας τιμά με την φιλία της.
Καλή δύναμη.
Αγαπητέ Δημήτρη, νομίζω οτι εκφράζεις ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας που αισθάνεται αδικημένο και θυμωμένο και αγωνιά να δει φως στο τούνελ. Η πρωτοβουλία σου για τη δημιουργία του κύκλου των χαμένων αξιών δίνει ελπίδα σε πολλούς ανθρώπους που σε παρακολουθούν όλα αυτά τα χρόνια μέσα από τα γραπτά και τις διαλέξεις σου. Εμείς που έχουμε την τύχη να σε γνωρίζουμε από κοντά και σε έχουμε δει να υποστηρίζεις αυτές τις αξίες καθημερινά με τις πράξεις σου, ξέρουμε οτι δεν λες απλά "ωραία λόγια" αλλά πιστεύεις βαθιά κάθε λέξη αυτού του κειμένου. Καλή αρχή στο δύσκολο δρόμο....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ Δημήτρη ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεσα στις αναζητησεις και τους προβληματισμούς σου καλώ εσένα και τους συναναγνώστες να συμπεριλαβουμε το ζητημα της "αναπαραγωγής του πολιτικού πολιτισμου" .
Θεωρω οτι κλειδί, στην πολυχρονη αυτη ασχημη πορεία, ήταν η φθινουσα πορεία της εκπαιδευσης πολιτων σε ολα τα επίπεδα απο το δημοτικό στο πανεπιστήμιο ακομα και στην διασκεδαση και επιπεδο ενημερωσης που του προσφερθηκε απο τα ΜΜΕ
Νομιζω οτι οπως ο πολιτικος πολιτισμος(?) που εφερε την χωρα σε αυτα τα χαλια φροντισε επιμελως να φθινει την εκπαιδευση για να διευκολυνει την αναπαραγωγή του , θα επρεπε, με σχολαστική επιμελεια , ο αλλος πολιτικος πολιτισμος, αυτος που προτεινεις να θεσουμε σαν στοχο ,να φροντισει για τις προυποθεσεις αναπαραγωγής του σε βαθος γεννεών.
Ποιοτητα Εκπαιδευσης και Ενημερωσης πολιτων ...
αξιες και στοχοι που δεν πρεπει να λειψουν.
Χαιρετω και σε ευχαριστω για την ευχαριστη εκπληξη...
50fm σοφια ευχαριστω για την τιμη. κανεις δεν ειναι πιο εξυπνος πιο δυνατος απο ολους μας μαζι.συτομα θα συναντηθουμε να ενωσουμε τα μυαλα μας ,τις ψυζες και τις καρδιες μας και τοτε πολυ θα μας ακολουθησουν και θα μας φοβηθουν οσοι εκλεψαν τα ονειρα μας
ΑπάντησηΔιαγραφήfrind,ευχαριστω για τα καλα σου λογια.το ζητημα ειναι τα αποτελεσματα για μας και τα παιδια μας.δεν υπαρχουν σωτηρες παρα μονο αξιες που γινονται κυριαρχες και προσδιοριζουν συμπεριφορες που εξασφαλιζουν τον πολιτισμο,την κοινωνικη ευημερια και προοδο.καλη ανταμωση στο μετωπο
ΑπάντησηΔιαγραφήαγαπητε ανωνυμε μου ειναι αβολο να σε αποκαλω ετσι.συμφωνω απολυτα μαζι σου .πανω σαυτο που λες ειναι πολυ καλο το βιβλιο τξησ πολανι 'τα χαμενα μας παιδια'
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε εντυπωσιάζουν τόσο οι μεταφορές, το πώς με τις λέξεις ζωγραφίζουμε τον κόσμο μας, όσο και οι εικόνες που συνοδεύουν τις λέξεις μας και εκφράζουν τα ανείπωτα συναισθήματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι σημαντικό που μέσα από τον Κύκλο των Χαμένων Αξιών ξεκινάμε ν’ ‘αλλάξουμε πορεία’. Αυτή η μεταφορά από μόνη της κάνει ξεκάθαρη μια σημαντική αντίθεση. Δε χρειάζεται νομίζω να θυμίσω σε κανέναν μας την αποτροπιαστικά ανακόλουθη μίξη λέξεων και εικόνων που εισήγαγε την επίσημη δημόσια παραδοχή της ολοκληρωτικής ήττας του πολιτικού μας συστήματος και την σηματοδότηση του συστηματικού διεθνούς διασυρμού της Ελλάδας: στο ηλιόλουστο ακριτικό νησί, με φόντο τη γαλήνια θάλασσα, πρώτα η περιγραφή της ρότας του έθνους ως ‘το ταξίδι του Οδυσσέα’ και μετά ο εορτασμός στην πλατεία του χωριού, με τις παραδοσιακές στολές να χορεύουν χέρι-χέρι με τα κουστούμια το χορό του Ζαλόγγου, χωρίς όμως οι γραβατοστολισμένοι να βρουν λίγη τσίπα να πηδήξουν ένας-ένας στο γκρεμό αντί να φέρνουν άσκοπους γύρους για τις κάμερες της κρατικής τηλεόρασης.
Η ‘πορεία’ μέσα από τον Κύκλο των Χαμένων Αξιών κάνει ξεκάθαρη και μια θέση. Είναι η αντίστροφη μεταφορά από αυτή του ταξιδιού του Οδυσσέα. Η εικόνα που οραματιζόμαστε εμπεριέχει την αναγνώριση του εσφαλμένου της παρούσας πορείας, την αναγνώριση της ατομικής ευθύνης για την χάραξη μιας νέας πορείας και τη γνώση της ορθής κατεύθυνσης. Η ‘πορεία’ προϋποθέτει στεριά, έδαφος στέρεο, που χαρτογραφείται και οριοθετείται, βήματα συγκεκριμένα και μετρημένα, έναν σαφή προορισμό σε έναν ορατό ορίζοντα: μια κοινωνία δικαίου. Ο Κύκλος των Χαμένων Αξιών μας συστήνεται, μέσα στο ήδη καυτό καλοκαίρι με τον ουρανό, τον ήλιο και τη θάλασσα και έτσι, έρχεται να αποδιώξει τις κρυάδες της άνοιξης που μας πέρασε. Αντίθετα από τον έρμο τον Οδυσσέα, που μετά από τα μύρια βάσανα κατάφερε να χάσει όλους όσους τον εμπιστεύτηκαν και να φτάσει ολομόναχος στο ρημαγμένο σπιτικό του, η μοναχική φιγούρα που βαδίζει στη γκρίζα ακροποταμιά δίπλα στο εισαγωγικό κείμενο του Κύκλου των Χαμένων Αξιών έχει ήδη γίνει μια παρέα ζωντανή και χαρούμενη που πιστεύω θα συμπληρώνεται από ονειροπόλους συνοδοιπόρους μέχρι να αποκτήσει αρκετές βροντερές και υπολογίσιμες φωνές που θα διεκδικήσουν τον ουρανό, τον ήλιο και τη θάλασσα – τις εθνικές αγάπες μας που, αν συνεχίζουμε να αδρανούμε, σύντομα θα γίνουν «περασμένες» μια που έτσι όπως διαμορφώνεται η οικονομική κατάσταση του κράτους δεν είμαι σίγουρη για πόσο ακόμα θα μπορούμε να τα θεωρούμε δεδομένα και «δικά μας».
Θα χρειαστεί να εμπλέξουμε την ψυχή, το μυαλό και τις ικανότητές μας, παίρνοντας έτσι μια ανάσα από την απέλπιδα πάλη να διαφυλάξουμε τα συντεχνιακά μας συμφέροντα, να συντηρήσουμε το μοντέλο διαβίωσης του Βασίλη Αυλωνίτη – σωφέρ και της Ρένας Βλαχοπούλου-μαγείρισσας που «Όταν Λείπει ο Γάτος» βάζουν τις γούνες των αφεντικών και φωνάζουν «γαρίδες, φέρε γαρίδες» και απαιτούν «μπόλικο βιλερουά, μη τσιγκουνευτούμε στο βιλερουά» στα μπουζουχτσίδικα της παραλίας. Μπορεί ακόμα και να χρειαστεί να βρούμε μια εθνική μας υπερηφάνεια που δεν εξαρτάται από το πόσες φορές ηχούν για μας οι βουβουζέλες.
Συνήθως, οι ιστορίες των ανθρώπων αποκρυσταλλώνονται ή στα παραμύθια μας (σαν τη Λι του Καββαδία που θα μείνει πάντα 10 χρονών άσχετα αν εμείς πια μεγαλώσαμε) ή στις επιστημονικές θεωρίες μας (σαν την ηγεσία του Δημήτρη Μπουραντά που θα μείνει πάντα ο δάσκαλός μας άσχετα αν εμείς πια περάσαμε από τα έδρανα στις έδρες). Ο Κύκλος των Χαμένων Αξιών έχει μια αντίστροφη πορεία. Ξεκίνησε σαν μια θεωρία μέσα σ’ ένα παραμύθι και, τώρα που ήρθε η ώρα του – γιατί πολλοί νοιώθαμε καιρό τώρα ότι υπήρχε χωρίς να έχει αρθρωθεί – ξεπηδάει από τις σελίδες του βιβλίου και παίρνει ζωή. Κάθε νέα ζωή που ανατέλλει είναι λόγος για γιορτή.
Ετοιμαζόμουνα να καλωσορίσω τους πολίτες που αγωνιούν μαζί για το μέλλον της χώρας, να χαιρετίσω τα όνειρά μας και να κλείσω, αλλά μόλις αναρτήθηκε άλλη μια υπέροχη μεταφορά από τον Friend. Επειδή μετράω κι εγώ τον εαυτό μου στο «μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας που αισθάνεται αδικημένο και θυμωμένο και αγωνιά να δει φως στο τούνελ» θα ήθελα να σχολιάσω την επικίνδυνη καραμέλα των πολιτικών και των media που εντείνει τον ανόητο εφησυχασμό μας. Το τούνελ είναι ένα αξιοθαύμαστο έργο της τεχνολογίας : προϋποθέτει σχέδιο, μελέτες, εργασία και υλικά, εξυπηρετεί το σκοπό του να παρακάμψει ένα εμπόδιο, να συντομεύσει ένα δρόμο, να μας επιτρέψει να μεταφερθούμε με ασφάλεια και ταχύτητα εκεί που θέλουμε να πάμε. Έχει άπλετο φώς στην άκρη του, αρχή και τέλος δεδομένα, λωρίδες και εξόδους ασφαλείας, εξαερισμό και φωτισμό. Χρόνια, δεκαετίες τώρα, προσπαθούν να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι οι υφέσεις τους και οι ‘αναπόφευκτες’ πολιτικές τους είναι ένα τούνελ, λιγάκι άβολο για τους κλειστοφοβικούς, αλλά στη βάση του ένα υπέροχο έργο σύνδεσης της ‘καμένης γης’ που παρέλαβαν με την καλύτερη εποχή που θα μας στήσουν σε 100 μέρες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦοβάμαι πώς δεν βρισκόμαστε σε τούνελ αλλά σε πηγάδι, και μάλιστα ξεροπήγαδο. Χτίστηκε κάποτε, για να εξυπηρετήσει ανάγκες άλλων εποχών, με παλιά τεχνολογία και πάνω σε ανεπαρκείς μελέτες με εσφαλμένο θεωρητικό υπόβαθρο και πρόχειρη μεθοδολογία. Αντλήσαμε με λύσσα και σπαταλήσαμε όλο το νερό για να ποτίζουμε τα γκαζόν των ολίγων, πετάξαμε μέσα σκουπίδια και το μολύναμε, αμελήσαμε να το συντηρήσουμε και οι τοίχοι του γκρεμίζονται και –από ανικανότητα ή δόλο – ξεχάσαμε να βάλουμε κι ένα καπάκι μην πέσει κανένας απρόσεχτος μέσα. Και τώρα πέφτουμε όλοι μαζί. Δεν υπάρχει φως στην άκρη του, μόνο σκληρός και άγριος πάτος. Δεν παρέχει ασφάλεια, δεν περνιέται τρέχοντας μέσα στα όρια ταχύτητας, ο καθένας πέφτει με ταχύτητα ανάλογη του βάρους και της θέσης του σε μια ανεξέλεγκτη πτώση σε αβυσσαλέο σκοτάδι. Ανάλογα με τη θέση, τις αντοχές, τη δύναμη και την ικανότητα και διορατικότητά του ο καθένας ή που θα σκάσει με γδούπο στον πάτο και θα χαθεί στη λασπουριά, ή που θα αναπηδά από τοίχο σε πάτο και πάλι τοίχο (αυτό που συμβαίνει στους πιο πολλούς από μας εδώ και δεκαετίες) μέχρι να κουραστεί και να χαθεί κι αυτός. Κάποιοι θα βρουν ξερό σημείο, θα πατήσουν γερά στα πόδια τους και θα εκτιναχθούν πάνω και πέρα από το χείλος του πηγαδιού και θα ζήσουν με «ακεραιότητα, σεβασμό στον άνθρωπο, αποτελεσματικότητα, δικαιοσύνη, ελευθερία, σεβασμό στη φύση και το κάλλος».
Πραγματικά πιστεύω πως «Μπορούμε να κάνουμε ένα νέο ξεκίνημα για να κτίσουμε την πατρίδα που μας αξίζει αναπτυγμένη, δυνατή, ανταγωνιστική, πρωτοπόρα και ανθρώπινη» που όπως έγραψε ο/η Ανώνυμος θα φροντίσει για τις προϋποθέσεις αναπαραγωγής [του πολιτισμού της] σε βάθος γενεών» μέσα από την «Ποιότητα Εκπαίδευσης και Ενημέρωσης».
Μου έρχεται στο νου,«Μια ανθρωπότητα που δεν βρίσκει τον τρόπο να ξαναφτιάξει τον κόσμο γύρω της, βρίσκει τον τρόπο να γεράσει, και πολύ γρήγορα μάλιστα!»
ΑπάντησηΔιαγραφή(Ο. Ελύτης)
Δάσκαλε,δεν αξίζουν τα παιδιά μας να ζήσουν σε γερασμένο κόσμο!
Καλημέρα!
Όλγα
Δημήτρη, η κοινωνία και κυρίως οι νέοι αδημονούν για πρωτοβουλίες που θα ταράξουν τα νερά και θα φωτίσουν το μελλον τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν το "πάθος" , η "επιλογή" και ο "στόχος" ανταμώνουν τη "φρόνηση" και την "αξιοκρατία", σε έναν καμβά δια βίου "συνέπειας" και "αποτελεσματικότητας", δεν μπορεί το αποτέλεσμα να είναι άλλο από τον "πολιτικό πολιτισμό".
Όλοι εμείς που σε γνωρίζουμε, ξέρουμε ότι έχεις τη γνώση, τη δεξιότητα και την αισθητική να συμβάλλεις στο να ξαναβρεί ο τόπος τη χαμένη του πορεία. Βαδίζουμε στο πλάι σου.
Πολλά συγχαρητρήρια για την πρωτοβουλία! Με χαροποιεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι υπάρχει τόσο μεγάλη συμμετοχή σε αυτήν την κίνηση μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, κάτι το οποίο σημαίνει ότι οι αξίες δεν έχουν χαθεί εντελώς... Μέσα από κοινή προσπάθεια και μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να επιτύχουμε τα πάντα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή μας επιτυχία!!!
Καταρχήν μπράβο δάσκαλε Δημήτρη για την εκκίνηση αυτής της προσπάθειας αναγέννησης του πολιτικού πολιτισμού μέσω οργάνωσης του κύκλου. Πιστεύω ότι και αυτό το στοίχημα θα κερδηθεί, αλλά θέλει δουλειά πολύ. Επίσης έχω την αίσθηση ότι οι περισσότεροι που θέλουν να συμμετάσχουν στον κύκλο, έχουν παρόμοια συναισθήματα. Αυτά που θα ήθελα να επισημάνω σαν πρώτες σκέψεις και αφορούν στον κύκλο είναι τα εξής:
ΑπάντησηΔιαγραφή1) Σε ποιους απευθυνόμαστε
Θεωρώ προαπαιτούμενο την πιστή του καθένα από εμάς ότι ο χρόνος , η πορεία, οι δυσκολίες, οι ευκολίες και οτιδήποτε συμβεί στην πορεία δεν θα αλλοιώσουν τις βασικές αξίες και αποστολή. Η σταθερότητα , διατήρηση των αξιών και της αποστολής και όχι αλλαγή πορείας στη μέση του «ταξιδιού».
2) Δράσεις Τρόπος διάδοσης
Θέλει πολύ μεγάλη προσοχή ο τρόπος διάδοσης των αξιών και της αποστολής, από την αρχή και όπου φτάσει , δηλαδή ο τρόπος παρουσίασης του νέου πολιτικού πολιτισμού, του κοινωνικού συμβολαίου, (όπου εκτός από το internet θα γίνει και mouth to mouth) για να μην υπάρχουν παρερμηνείες από αυτούς που θέλουν να συμμετάσχουν, να υποστηρίξουν.
Καλή αρχή!
Κλαιρη,Σευχαριστω και συμφωνω.Ολοι που πιτσευουμε στο ονειρο,στην αποστοληκαι τις αξιες μας εχουμε ευθυνη για αυτο που λες.σιγουρα η διαδρομη δεν θα ειναι χωρις λαθη και αντιξοοτητες,αρκει να μαθαινουμε. Δ Μπουραντας
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαθυ ειναι στο χερι μας να φερουμε τα πανω κατω.Δημητρης
ΑπάντησηΔιαγραφήΟλγα ,εχεις κανει εξαιρετικη δουλεια για τον Κυκλο.Ολοι οι φιλοι μπορουν να παραδειγματιστουν απο αυτη. Φιλια Δημητρης
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητε Δημητρη
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλως ορισες στον ιδιορρυθμο, αμειλικτο κοσμο της «πολιτικης» και ιδιαιτερα αυτον της προσφορας χωρις προσδοκιες προσωπικου οφελους.
Θελω να σου πω οτι υπαρχει εκ μερους μου η διαθεση να «συνταξιδεψουμε» οπως εσυ το λες. Θελω να επισημανω ομως οτι ενα τετοιο «ταξιδι» ουτε αρχιζει ουτε εξαντλειται με συζητησεις. Θελει απο την πρωτη μερα «πραξη» μαζι με ολα τα’ αλλα.
Οπως ξερεις, σ’ ενα «ταξιδι» πολιτικης εχω προσωπικα εμπλακει προ πολλων ετων .
Κινηθηκα (η μαλλον συνειδητα προσπαθησα να κινηθω) μαζι με παρα πολλους αλλους απλους ανθρωπους μεσα σ’ ενα πλαισιο αρχων και αξιων παρομοιο με αυτο που και εσυ σημερα λιγο - πολυ θετεις ως ζητουμενο.
Σε σχεση μ’αυτα, τωρα τελευταια προσπαθω να εξηγησω - απαντωντας στα πιεστικα ερωτηματα των δυο εφηβων γιων μου – γιατι μετα απο τριαντα χρονια εργασιας μου «εμεις μενουμε στο νοικι» και δεν αποκτησαμε ουτε καν ενα δικο μας σπιτι.
Εγω δινω τις δικες μου απαντησεις.
Το ερωτημα παραμενει αμειλικτο. Τα παιδια μου πρεπει να πεισθουν.
Ο αγωνας προδιαγραφεται πολυ σκληρος. Το ταξιδι πολυ μακρυ.
Επειδη αναμεσα σ’ αλλα εχω παρει μια σχετικη πρωτοβουλια, μπες αν θελεις στο: an-syn-othrios.blogspot.com
Ειναι μια δουλεια που βγαινει ολη απ’ «τα χερια μου».
Ριζος Παντζιος
rpangios@otenet.gr
Με αφορμή το παραπάνω σχόλιο, το ξανά-ψαξα και ξανα-εντυπωσιάστηκα και το μοιράζομαι μαζί σας:
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=E0ejUkvXVpk&feature=related
μια πρόταση που αξίζει σοβαρή μελέτη, να δούμε τι μπορούμε να μάθουμε και τι θα μπορούσε να αλλάξει κλίμακα και να εφαρμοστεί.
αννα ,ριζο λογω απουσιας θα τα πουμε αυριο. δ μπουρ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα σας
ΑπάντησηΔιαγραφήmaria kalispera,perimeno sxolia
ΑπάντησηΔιαγραφήΔημήτρη σ' ευχαριστώ που με ενημέρωσες για την ιστοσελίδα <>. Διάβασα και το άρθρο σου στην Ελευθεροτυπία <>.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ ότι η έλλειψη της αξιοκρατίας, η οικογενειοκρατία και η έλλειψη ηγετικών ικανοτήτων και αξιών χαρακτηρίζουν μεγάλο αριθμό πολιτικών και στελεχών μεγάλων δημόσιων οργανισμών που ήταν στην εξουσία από το 1974 και μετά.
Δυστυχώς η παιδεία μας διαμορφώνει πολίτες χωρίς να εμβαθύνει στην κουλτούρα και το ήθος και διαμορφώνει ανθρώπους που θυσιάζουν πολύ εύκολα το γενικό καλό για το ατομικό συμφέρον.
Η οικονομική χρεοκοπία και η χρεοκοπία των αξιών έχει και κάτι άλλο πολύ οδυνηρό: την απώλλεια των κοινωνικών κατακτήσεων των τελευταίων 100 χρόνων. Ανθρωποι χαρισματικοί έδωσαν αγώνες για την απόκτησή τους και μέσα σε λίγο διάστημα διαγράφονται με αποτέλεσμα να οδηγούμαστε σε εθνική υποτέλεια, ανέχεια και μιζέρια.
Η πρωτοβουλία σου για τον <> μας γεμίζει ελπίδα, ο προβληματισμός σου μας αναζωογονεί, μας ανοίγει ένα νέο κύκλο ζωής, οι επιστημονικές σου προτάσεις μας ανοίγουν νέους ορίζοντες.
Σίγουρα πρέπει να παλέψουμε για τα παιδιά μας, τους μαθητές, τους φοιτητές και όλους τους νέους ανθρώπους. Όμως θεωρώ ότι είναι πολύ δύσκολο να απαλλαγούμε από όλους αυτούς τους πολιτικάντηδες που χωρίς ικανότητες και αξίες μας διοικούν. Πιστεύω ότι δεν θα μας αφήσουν τόσο εύκολα την εξουσία, διότι ενδιαφέρονται αποκλειστικά για την ικανοποίηση των ατομικών τους συμφερώντων και τον εύκολο πλουτισμό
και όχι για την Ελλάδα.
Ευχαριστώ και χαιρετώ.
Δημήτρη σ' ευχαριστώ που με ενημέρωσες για την ιστοσελίδα 'Ο κύκλος των χαμένων αξιών'. Διάβασα και το άρθρο σου στην Ελευθεροτυπία 'Η μόνη ελπίδα αναστροφής της κρίσης'.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ ότι η έλλειψη της αξιοκρατίας, η οικογενειοκρατία και η έλλειψη ηγετικών ικανοτήτων και αξιών χαρακτηρίζουν μεγάλο αριθμό πολιτικών και στελεχών μεγάλων δημόσιων οργανισμών που ήταν στην εξουσία από το 1974 και μετά.
Δυστυχώς η παιδεία μας διαμορφώνει πολίτες χωρίς να εμβαθύνει στην κουλτούρα και το ήθος και διαμορφώνει ανθρώπους που θυσιάζουν πολύ εύκολα το γενικό καλό για το ατομικό συμφέρον.
Η οικονομική χρεοκοπία και η χρεοκοπία των αξιών έχει και κάτι άλλο πολύ οδυνηρό: την απώλλεια των κοινωνικών κατακτήσεων των τελευταίων 100 χρόνων. Ανθρωποι χαρισματικοί έδωσαν αγώνες για την απόκτησή τους και μέσα σε λίγο διάστημα διαγράφονται με αποτέλεσμα να οδηγούμαστε σε εθνική υποτέλεια, ανέχεια και μιζέρια.
Η πρωτοβουλία σου για τον 'κύκλο των χαμένων αξιών' μας γεμίζει ελπίδα, ο προβληματισμός σου μας αναζωογονεί, μας ανοίγει ένα νέο κύκλο ζωής, οι επιστημονικές σου προτάσεις μας ανοίγουν νέους ορίζοντες.
Σίγουρα πρέπει να παλέψουμε για τα παιδιά μας, τους μαθητές, τους φοιτητές και όλους τους νέους ανθρώπους. Όμως θεωρώ ότι είναι πολύ δύσκολο να απαλλαγούμε από όλους αυτούς τους πολιτικάντηδες που χωρίς ικανότητες και αξίες μας διοικούν. Πιστεύω ότι δεν θα μας αφήσουν τόσο εύκολα την εξουσία, διότι ενδιαφέρονται αποκλειστικά για την ικανοποίηση των ατομικών τους συμφερώντων και τον εύκολο πλουτισμό
και όχι για την Ελλάδα.
Ευχαριστώ και χαιρετώ.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΧΩΡΙΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνήκω στην μεγάλη ομάδα των Ελλήνων που ανησυχούμε για την πολιτική, κοινωνική και εν γένει θεσμική, αποδιοργάνωση του Ελληνικού κράτους. Η λίγη ιστορία που γνωρίζω με οδηγεί στη σκέψη, πώς, όταν σε μία ιστορική φάση ενός έθνους εμφανιστούν ταυτόχρονα τα παραπάνω συμπτώματα, τότε, ως αίτιο ενοχοποιείται μία συστημική παθογένεια η οποία οδηγεί σε αυτά που λέμε «ακραία ιστορικά γεγονότα» και ας το ερμηνεύσει ο καθένας με βάση τις εμπειρίες και τις γνώσεις του.
Θέλω να πω δηλαδή, ότι, όταν ένας οργανισμός έχει απολέσει κάθε μηχανισμό αυτοελέγχου και επαναφοράς σε ένα, έστω και όχι ιδιαίτερα σαφές, πλαίσιο αρχών και κανόνων, κάτι πιο συγκλονιστικό συμβαίνει για να επανέλθει η τάξη (συμπαντική, του Θεού, ότι θέλετε παίρνετε).
Επειδή θα προτιμούσα - όπως και πολλοί άλλοι άλλωστε - η τάξη να επανέλθει μέσα από πολιτικές διαδικασίες, ανησυχώ και επαγρυπνώ για αυτά που νομίζω ότι έρχονται και ενεργώ με όλα τα μέσα μου, προς πάσα κατεύθυνση αλλαγής «πορείας».
Και λέω «νομίζω ότι έρχονται», ενώ στην πραγματικότητα είμαι βέβαιος ότι θα συμβούν αν δεν υπάρξει κάποια ουσιαστική πολιτική αλλαγή στη χώρα.
Και λέω «νομίζω ότι έρχονται», διότι οι υπάρχοντες πολιτικοί οργανισμοί έχουν αλλοτριωθεί τόσο από την ουσία και το περιεχόμενο της πολιτικής όσο και από την κοινωνία. Γιατί οι κοινωνικές διεργασίες αυτοοργάνωσης έχουν καταστραφεί και γιατί, ηγετικές προσωπικότητες που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως πυρήνες πολιτικής συσπείρωσης, δεν αποφασίζουν – αυτές ξέρουν γιατί – να εμφανίσουν.
Έχω κάπου διαβάσει και μου άρεσε, ότι, οι θεσμικές αλλαγές σε μία κοινωνία είναι μία σύνθετη διαδικασία αλληλεπίδρασης ανάμεσα σε κοινωνικές ομάδες που ωριμάζουν και δημιουργούν ένα αίτημα αλλαγής και ηγετικές προσωπικότητες που λαμβάνουν το αίτημα και λειτουργώντας ως σύνδεσμοι, δημιουργούν κρίσιμες μάζες με ισχυρή ροπή και μόχλευση.
Άρα, καταλήγω, ότι πρέπει αφενός ως κοινωνικά όντα να αφιερώσουμε κάποιους προσωπικούς πόρους για να αυτοοργανωθούμε (στο βαθμό που η βιοτικές υποχρεώσεις μας το επιτρέπουν) – και λίγο παραπάνω - αφετέρου, τυχόν ηγετικές προσωπικότητες που αναμένουν το «μήνυμα» από τα κάτω, να γίνουν πιο ευαίσθητες και να μπουν στο παιχνίδι, καθώς αυτό, ενδεχομένως, πολύ πιθανόν θα έλεγα, θα δημιουργήσει κίνητρο περεταίρω οργάνωσης και συσπείρωσης σε κοινωνικό επίπεδο.
Γνώρισα τον Δημήτρη Μπουραντά μέσα από τα βιβλία ηγεσίας που έχει γράψει και πριν μερικούς μήνες τον παρακολούθησα στην παρουσίαση του τελευταίου του βιβλίου στο Ναύπλιο.
Του τέθηκε το ερώτημα από το κοινό «τι κάνουν οι ακαδημαϊκοί για την κατάντια της χώρας;» και είπε πολλά μέσα από τη σιωπή του.
Βλέπω ότι ανέλαβε μια πρωτοβουλία και θέλω να δηλώσω ότι «είμαι μέσα». Συνεχίζεται.
Συνέχεια. ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΧΩΡΙΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό τη λίγη ιστορία που γνωρίζω και από την μικρή πείρα που έχω από ομαδικές δράσεις και οργανώσεις, αν από την αρχή δεν μπει ένα πλαίσιο – η σκακιέρα – μέσα στο οποίο θα κινηθεί η ομάδα, αν δεν μπουν κάποιοι κανόνες, σύντομα η διαδικασία προσλαμβάνει χαοτικά χαρακτηριστικά.
Σε πολλές περιπτώσεις κοινωνικό–πολιτικών και συνδικαλιστικών μορφωμάτων, στο όνομα μίας συγκεχυμένης έννοιας «δημοκρατικών διαδικασιών», αναπτύσσεται ένας μη-διάλογος, όπου όλοι τσαλαβουτούν σε όλα, χωρίς αρχή, μέση και τέλος. Λίγο που οι ηγέτες δεν θέλουν να φανούν αυταρχικοί, λίγο που μας πιάνει όλους το σύνδρομο του ξερόλα, λίγο η βιασύνη να πούμε τα δικά μας και το παιχνίδι, δεν είναι πια παιχνίδι, μιας και δεν υπάρχει σκακιέρα, πιόνια, παίχτες, κανόνες κ.λ.π.
Μία από τις αιτίες που συμβαίνει αυτό είναι, πώς, το δημόσιο παράδειγμα πολιτικής και πολιτικών συζητήσεων που έχουμε στην Ελλάδα απαρτίζεται από ασυνάρτητες εκθέσεις ιδεών, με δήθεν «οράματα», χωρίς σαφείς σκοπούς, χωρίς στρατηγική υλοποίησης, χωρίς περιγραφή μέσων και πόρων, ρόλων και χρόνων, χωρίς διαδικασίες μέτρησης και αξιολόγησης αποτελεσμάτων και βεβαίως, χωρίς επανασχεδιασμό.
Για να μην το ανοίξω περισσότερο το θέμα, αυτό που θέλω να πω είναι πώς αυτό που εντοπίζω ως βάση της παθογένειας των πολιτικών συζητήσεων στη χώρα, είναι πώς αυτές γίνονται αποσπασματικά, μονοδιάστατα, τομεακά.
Διάβασα με πολύ προσοχή την «Αποστολή» του «Κύκλου των χαμένων αξιών» και μου τράβηξε το ενδιαφέρον η φράση «Στοχεύουμε στην αναγέννηση του πολιτικού μας πολιτισμού».
Στη συνέχεια πέρασα από τις αναρτήσεις του blog και στάθηκα στον «Ανοιχτό Διάλογο», όπου παρατήρησα τα ακόλουθα:
Έχει τεθεί από τον Δημήτρη Μπουραντά ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο προσέγγισης των θεμάτων, που προτρέπει να προσεγγίσουμε τα θέματα τόσο πολιτικά όσο και στρατηγικά. Επιμένω στο στρατηγικά, διότι το θεωρώ κρίσιμο.
Παρατήρησα λοιπόν ότι ξεκινά με μια προτροπή να κάνουμε μία τύπου SWOT ανάλυση στα ζητήματα που θα ασχοληθούμε.
Στη συνέχεια προσθέτει κριτήρια σε επίπεδο δομών, στρατηγικών, πολιτικών, θεσμικών και αξιακών ζητημάτων. Ακολουθεί ένας κατάλογο θεμάτων για συζήτηση και – τυχαία; δε νομίζω – τελειώνει με δύο κεφαλαιώδη ζητήματα: ΠΑΙΔΕΙΑ & ΚΡΑΤΟΣ – ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ.
Αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι μας προτρέπει σε μια συνολική προσέγγιση των ζητημάτων. Από το μέρος στο όλον και ξανά στο μέρος και πάλι από την αρχή. Δηλαδή, όλα πρέπει να κουμπώσουν. Πολιτικό όραμα, πολιτικές διαδικασίες, θεσμοί, εκλογή και έλεγχος της εξουσίας, γενική και ειδικές στρατηγικές, τακτικές, διαδικασίες αξιολόγησης, επανασχεδιασμού και πάει λέγοντας. Συνεχίζεται…
2η Συνέχεια. ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΧΩΡΙΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή ο καθένας δυναστεύεται από τις εμπειρίες του, θα επανέλθω στο θέμα λειτουργίας και αποτελεσματικής οργάνωσης της ομάδας.
«Στοχεύουμε στην αναγέννηση του πολιτικού μας πολιτισμού».
Νομίζω ότι αυτός πρέπει να είναι ο πυρήνας και η βάση της συζήτησης που θα αναπτύξουμε στην αρχή.
Να γίνω πιο σαφής.
Θέλω να μπω στη συζήτηση που άνοιξε στο blog για την ΑΝΑΠΤΥΞΗ και να αναφερθώ στον τομέα μου, τη γεωργία. Αλλά σας ερωτώ, ποιος τομέας της πολιτικής & κρατικής λειτουργίας είναι αποκομμένος από τη γεωργία και αντίστοιχα από τη ναυτιλία, τον τουρισμό κ.λ.π. Η παιδεία; Το τραπεζικό σύστημα; Η δικαιοσύνη; Η δημόσια διοίκηση; Οι διαδικασίες αναθεώρησης του Συντάγματος; Η χρηματοδότηση των κομμάτων;
Αν αρχίσω λοιπόν να σας λέω τα δικά μου, για το αγροτικό «όραμα» που θα μπορούσε να έχει η χώρα και δεν έχουμε συμφωνήσει ότι κάθε δράση απαιτεί μια γενικότερη σκακιέρα, με «πιόνια» που έχουν συγκεκριμένα δικαιώματα και υποχρεώσεις και με σαφείς κανόνες, θα έχουμε ακόμη μια ωραία έκθεση ιδεών.
Άρα, καταλήγω, ότι αν ακολουθήσουμε το πλαίσιο «Μπουραντά» στον τομέα του ο καθένας, και παρουσιάζουμε για κάθε θέμα μία συμπυκνωμένη αλλά ολοκληρωμένη πρόταση, πιστεύω ότι θα πετύχουμε τουλάχιστον τρία ποιοτικά πλεονεκτήματα:
α) Θα είναι πιο εύκολη η οργάνωση της συζήτησης καθώς θα υπάρχει μια δομή και ένα πλαίσιο που θα επιδέχεται κριτική και βελτιώσεις.
β) Μια τέτοια συζήτηση - δύσκολη δε λέω – θα αποτελέσει αντικίνητρο στους ευκαιριακούς πολιτικολογώντας που χοροπηδούν στα τηλεοπτικά κανάλια από «όραμα» σε «όραμα».
γ) θα δώσει ουσία και περιεχόμενο στον πυρήνα της αποστολής του «Κύκλου των χαμένων αξιών», «Στοχεύουμε στην αναγέννηση του πολιτικού μας πολιτισμού».
Προχωρώντας λίγο περισσότερο το θέμα – και κλείνοντάς το – κάνω ακόμη μια πρόταση. Πώς θα βρίσκατε την ιδέα ενός «προτύπου», σκελετό του οποίου μπορεί να προτείνει – αν επιθυμεί και εγκρίνει – ο Δημήτρης Μπουραντάς το οποίo θα προσφέρει ένα «βηματισμό σκέψης» και τρόπου παρουσίασης των επιμέρους ζητημάτων;
Σπύρος Καχριμάνης
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΚΕΝΤΡΟΥ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
spyrosk@hol.gr
http://agripolicy.blogspot.com/
www.kaep.gr
Θέλω να πιστεύω ότι κάτι νέο ανατέλλει από τους ανθρώπους του πνεύματος, ικανό να "ξυπνήσει" τη συνείδηση του λαού μας και να επαναφέρει στην επιφάνεια αξίες που θα αποτελέσουν φάρο για την πατρίδα μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλωστε οφείλουμε όχι μόνο στους εαυτούς μας αλλά και στα παιδιά μας να παραδώσουμε κάτι από το μεγαλείο της ιστορικότητας μας.
Αν υπάρχει ένα πράγμα που με κρατά όρθιο τους τελευταίους μήνες που είμαι άνεργος, σε συνδιασμό με το γεγονός ότι είμαστε μια 4μελή οικογένοια, δεν είναι άλλο από την μόρφωση που αποκτώ από τις σπουδές μου και από τις αξίες στις οποίες πιστεύω ως άνθρωπος. Τελευταίο λοιπόν καταφύγιο, αλλά και ελπίδα για το αύριο όλων μας, οι πανανθρώπινες αξίες στις οποίες ο πολιτισμός μας έχει συμβάλλει τα μέγιστα.
..Αυτές τις αξίες ψάχνομε .. αναζητούμε.. χρόνια τώρα...
ΑπάντησηΔιαγραφή..ξεκινήστε.. να δούμε να ξαναλάμπει στα μάτια μας και στα μάτια των άλλων το φως της ελπίδας που από καιρό έχει σβήσει...
..κάντε μας να ονειρευτούμε ξανά.. να πιστέψωμε πως δεν έχουνε χαθεί όλα...
..ξεκινληστε και .. ακολουθούμε....
Κωστής Τζαγκαράκης
Μακάρι να μπορούσα να βάλω ένα λιθαράκι,να γίνουν πραγματικότητα τα όνειρα αυτά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕστω κι ένα μέρος.
Είθε να μη μήνουν μόνο όνειρα...
Hello from Poland, hello from Warsaw.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαΘηγητα,Δημητρη Μπουραντα μου αρεσε το ΒΙΒΛΙΟ επι σκηνης προβα και βρηκα οπως και συνεχιζω να βρισκω πληροφοριες για τα ερωτηματα μου ετσι οπως με οδηγησατε εσεις προφανως σε καποιες απαντησεις που ειμαι σιγουρη ουτε καιεσεις φαντασεστε ποσο ενα ερεθισμα μπορει να δωσει.Η μικρη διαφωνια μου στο συνεδριο του Αργους φανηκε και λιγο επουσιωδες γιατι ο Dawkins καιο Jung εξηγουν πολυ απλα. Σιγουρα υπαρχουν τα κοροιδα,τα κορακια που εκμεταλλευονται τις πελατιακες σχεσεις αλλα ευτυχως ακομα και σημερα υπαρχουν οι διεκδικητες.Αυτοι ειναι ετοιμοι να κτισουν γιατι ΜΠΟΡΟΥΝ να ΑΓΑΠΟΥΝ. Σας ευχαριστω θερμα για τη γνωση που μου μεταλαμπαδευσατε και σας υποσχομε οτι θα ανθισει και θα βγαλει πανεμορφα λολουδια.Ισως τιποτα δεν ειναι τυχαιο στην νομοτελιακη ροη της ενεργειας. ΔΗΜΗΤΡΑ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ
ΑπάντησηΔιαγραφή